zadajesz sobie czasem to pytanie?
Dlaczego to ja mam pecha?
Dlaczego to mnie się zawsze przytrafia?
Dlaczego tamci mają lepiej?
Dlaczego właśnie ja tak bardzo muszę się starać, podczas gdy inni....
To niesprawiedliwe!
Dlaczego ja tak mam...?
Dlaczego...?!
Ano właśnie dlatego, że takie jest życie...
Chyba każdy z nas zadaje czasem takie pytania...
Ja pytałam często. O zdrowie. O emocjonalny start w życiu.
O wiele aspektów teraźniejszości z którymi się nie zgadzałam ( i czasem nie zgadzam do tej pory).
Wniosek zawsze był jeden:
BRAK AKCEPTACJI DLA RZECZYWISTOŚCI WYWOŁUJE FRUSTRACJĘ I POCZUCIE BEZNADZIEI.
Nic to bynajmniej nie zmienia.Całkiem nic.
Oprócz tego, że czujesz się OFIARĄ.
Życia i świata.
Jeśli więc właśnie jesteś w procesie zmiany - mentalności, ciała, przekonań...- odchudzasz się bądź leczysz -
przyjmij do wiadomości, że nie będzie łatwo.
Że może czasem "boleć".
Że te pytania tak czy siak pojawiać się będą (tak broni się nasze ego), ale to od ciebie zależeć będzie, czy uczepisz się ich niczym koala swojego eukaliptusa, czy puścisz je wolno za każdym razem powtarzając: "Jest jak jest. JA robię swoje".
O dreszcz przyprawiły mnie ostatnio słowa Ewy Błaszczyk:
"W domu słyszałam, żeby po upadku za długo nie leżeć.
Tylko się podnieść i grać z życiem tak, aby je wygrać.
Bo nie sztuka wygrać dobrymi kartami, lecz takimi, które dał nam los, nawet jeśli trafią się słabe".
I to jest najlepsza motywacja.
Chcesz pojęczeć zatem..? - bardzo proszę. Jeśli właśnie tego potrzebujesz...
Ale potem pora zakasać rękawy.
I żyć. Najlepiej, jak potrafisz.
www.efekt-motyla.eu
SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz