poniedziałek, 23 grudnia 2013

Świąteczne Życzenia 2013.



Zdrowych, rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia, zasłużonego odpoczynku, moc prezentów  od Mikołaja i spełnienia marzeń w 2014 roku -
Wszystkim czytelnikom bloga oraz pacjentom poradni dietetycznej EFEKT MOTYLA-
życzy autorka :-)
                               Renata Dulewicz.


P.S. 
Proponuję zajrzeć tutaj:
Zdrowe Święta.
I tutaj ;-):
Mission (Im)possible czyli Świąteczny Plan Doskonały.
Te dwa posty pomogą Wam w utrzymaniu prawidłowej sylwetki w Święta.
   
Uprzejmie informuję, iż w dniach 23.XII.2013-03.I.2014 Poradnia Dietetyczna będzie zamknięta.
Pozdrawiam!



www.efekt-motyla.eu 
SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html  


r

czwartek, 19 grudnia 2013

5 języków miłości



Wyrażać miłość każdy może jak chce - PRAWDA? :-)
Jakież było moje zdziwienie, kiedy dowiedziałam się o istnieniu
5 języków miłości..

Otóż niejaki Gary Chapman pogrupował sposoby wyrażania miłości w 5-u kategoriach:

1. Ciało, Dotyk (dla takiej osoby oznaką miłości jest dotyk, przytulanie, seks)
2. Słowa (słowa aprobaty w kierunku partnera, ale też rozmowa o uczuciach, dzielenie się myślami)
3. Czas (poświęcanie czasu drugiej osobie, robienie różnych rzeczy razem, wspólne hobby)
4. Prezenty (partner czuje się kochany, gdy dostaje prezenty, choćby drobne; dla niego są one wyrazem pamięci i miłości )
5. Działanie (dbanie o dom, dzieci, dobry status materialny rodziny, gotowanie);

Oczywiście najlepiej by było, jeśli wszyscy w naszym otoczeniu mówiliby tym samym językiem...
Ale nie ma lekko ;-)
TY chcesz rozmawiać i działać, ON wciąż by się przytulał.
Odwrotnie - TY potrzebujesz bliskości i rozmowy - ON umyje i zatankuje Ci samochód.
Prezenty? Dla CIEBIE to wyraz miłości, dla NIEGO ... strata czasu.
W dodatku MAMA wciąż wydzwania z magicznym "co u ciebie"? , a TATO po raz n-ty zasypuje słoikami z jedzeniem...
Masakra jakaś... -myślisz - i boisz się nadchodzących Świąt.
Wiadomo - z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu!

Jeśli jednak przyjrzysz się uważnie... może się okazać, że wszyscy ONI mówią do ciebie
JĘZYKIEM MIŁOŚCI!

CZY TO NIE WSPANIAŁE ODKRYCIE?

Święta Bożego Narodzenia są bardzo dobrym momentem na przyjrzenie się, jakim językiem posługują się nasi najbliżsi...
Spróbujmy!
Odkrycie tego faktu sprawi, że i nam łatwiej będzie przemówić 
                                                                      "ludzkim głosem" ;-).


www.efekt-motyla.eu
SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html  

czwartek, 12 grudnia 2013

Niebo w gębie!

 

Jeśli już grzeszyć, to zdrowo!
Zebrałam dla Was kilka przepisów na świąteczne łakocie.
Może warto poćwiczyć przed Bożym Narodzeniem?
Choćby jedną rzecz...
Osobiście wybieram  Makowca lub Kutię.
Niebo w gębie ;-).

DESERY

                                             Makowiec 1*a
Składniki:
  1. 1 szklanka kaszy jaglanej
  2. 5 łyżek maku
  3. 3 łyżki mąki kukurydzianej
  4. 2 łyżki oliwy z oliwek
  5. 1 łyżeczka stewi lub ksylitolu
  6. bakalie: po 1 łyżce rodzynek, daktyli, śliwek suszonych, moreli.
Wykonanie:
Kaszę jaglaną ugotować osobno. Na podkład z kaszy jaglanej kładziemy przygotowany mak. Mak sparzyć, zmienić wodę, podgotować, odsączyć, zmielić - dodać sparzone bakalie, olej i stewię, dodać rozpuszczoną w zimnej wodzie mąkę kukurydzianą lub ziemniaczaną. Zapiec razem w piekarniku.

                                              Makowiec 2*b
Składniki:
  1. 1 szklanka maku
  2. 2 szklanki soku jabłkowego
  3. 1/2 szklanki wiórek kokosowych
  4. 1/2 szklanki rodzynek
  5. 1/2 szklanki mąki kukurydzianej
  6. 2 jabłka obrane ze skórki i pokrojone w kostkę
  7. 1/3 szklanki płatków z migdałów, olejek migdałowy
Wykonanie:
Sok jabłkowy zagotować, dodać do niego niebieski mak i gotować na małym ogniu przez 20 min. mak zdejmujemy z ognia, lekko studzimy i miksujemy w mikserze, aż do uzyskania gęstej masy. Do zmiksowanego maku dodac pozostałe składniki - dobrze wymieszać. Ciasto przełożyć do wąskiej formy wyłożonej papierem do pieczenia i koniecznie przykryć też tym papierem ciasto. Ciasto wypiekać w temperaturze ok. 200 st. celc. przez 50min.  
 
                                     Ciasteczka jagodowe*c
Składniki:
  1. 50g mąki gryczanej
  2. 150g mąki z brązowego ryżu
  3. 20ml. oleju z oliwek
  4. 20g rodzynek lub jagód suszonych
  5. 125g jabłek startych
  6. 8 łyżek mleka ryżowego
Wykonanie:
Zagnieść mąkę z tłuszczem. Dodaj starte jabłka oraz pokrojone rodzynki, mleko ryżowe w proszku. Wszystko dokładnie wymieszaj . Porcjuj ciasto łyżką stołową na blachę wyłożoną papierem do pieczenia. Ciasteczka piecz w piekarniku ok. 20min. w temp. ok. 230 st. celc.
*a b c (Przepisy pochodzą z książki: Janusz Pić, Barbara Pić "Możesz wygrać z rakiem i alergią")
                                                           Pierniczki *d          
Składniki:
mąka jaglana (1/2 szklanki
mąka ryżowa (1/2 szklanki)
mąka gryczana (1/2 szklanki)
skrobia kukurydziana (1/2 szklanki)
siemię lniane (2 łyżki)
1/2 szklanki wody
olej nierafinowany (lub inny tłuszcz, np kokosowy, masło klarowane, 6 łyżek)
syrop daktylowy (1/2 do 3/4 szklanki, wedle gustu)
karob (2 łyżeczki)
cynamon (2 łyżeczki)
goździki ( otarte, 1/2 łyżeczki)
kardamon (1/2 łyżeczki)
gałka muszkatołowa (1/2 łyżeczki)
kolendra (otarte ziarna, 1/2 łyżeczki)
sól (szczypta)
Wykonanie:
Mąki połącz ze sobą w misce, dorzuć małą szczyptę soli. W garnuszku zagotuj 1/2 szklanki wody, dodaj siemię lniane i gotuj na niedużym ogniu ok. 3 minut. W drugim garnuszku podgrzej wybrany tłuszcz, syrop, karob, cynamon i resztę przypraw. Wymieszaj i zdejmij z ognia. Przestudź lekko, po czym połącz zawartość obu garnuszków i zmiksuj na gładką masę (możesz zostawić lekką strukturę ziarenek siemienia). Masa będzie bardzo "glutowata", zbliżona do kurzego białka. W mieszance mąk wydrąż otwór, wlej doń słodką, aromatyczną, jeszcze ciepłą masę i wmieszaj w nią mąkę. Ciasto które otrzymasz będzie bardzo elastyczne. Dlatego, podsypując mąką jaglaną stolnicę, będziesz mógł (mogła) rozwałkować je bardzo cieniutko ( u mnie 2-3 milimetry).
Ciasteczka wykrawaj w dowolne kształty, podważaj płaskim nożem zdejmując z podłoża, układaj na blaszce i piecz ok 6-10 minut w piekarniku rozgrzanym do 170 stopni, w zależności od grubości pierniczków.
Smacznego!

WEGAŃSKA KUTIA BEZPSZENNA lub BEZGLUTENOWA (bez cukru, bez nabiału)*e

Składniki eko (!):

pęczak (ugotowany, szklanka) lub
dla bezglutenowców ryż pełnoziarnisty, najlepiej okrągły (przed gotowaniem namoczony na noc)

mak (szklanka)

daktyle garść

figi (garść)

rodzynki (garść)

morele (kilka)

orzechy (laskowe, włoskie, garść)

migdały (garść)

syrop daktylowy (sklepowy lub domowy = zmiksowane kilka daktyli w 1/2 szklanki wody, do smaku)
jakiekolwiek wegańskie mleczko np ryżowe lub śmietanka
cytryna (sok z połówki owocu, lub do smaku, można pominąć)

***

mleko kokosowe lub śmietanka migdałowa (do ozdoby)
zielenina (mięta, melisa, do ozdoby)

suszone plastry pomarańczy

Wykonanie:
Pęczak przepłucz na sicie, wrzuć na wrzątek (2 szklanki wody) i zagotuj. Następnie gotuj na minimalnym pod przykryciem tak by ugotować kaszę na sypko. Możesz też pod koniec gotowania zdjąć garnek z ognia i schować "w pierzyny" by ziarno samo "doszło" w cieple. W osobnym garnuszku przepłucz mak, następnie ugotuj w 1 szklance wody. Po 15-20 minutach odlej wodę, dodaj mleko ryżowe (lub wodę) i zmiksuj mak na gęstą ziarnistą papkę (płyn szybko wsiąka w mak).
Orzechy rozgnieć płaskim tasakiem, suszone owoce posiekaj, połącz z pęczakiem i makiem, dodaj syrop lub zmiksowane z 1/2 szklanki wody daktyle (kilka sztuk) i dosmacz cytryną (kwasek cudownie balansuje słodki smak kutii, w oryginale taką rolę pełni kwaśna śmietana). Pomarańcze pokrój w plastry i ususz w piekarniku (temp 100 st.). Są idealne jako ozdoby na choinkę i pięknie komponują się z kutią (nieobowiązkowe). ;)
Kutia jest smaczniejsza następnego dnia. :)
Nie podaję jej w pucharkach.
Miseczkę smaruję nierafinowanym olejem (np orzechowym),
wypełniam masą "kutiową", robię z niej "babkę" na talerzu, ozdabiam śmietaną
(kokosową lub inną roślinną oraz bakaliami i ziołami).
*d e (Przepisy pochodzą ze strony: smakoterapia.blogspot.com)

                                                         Sernik czekoladowy *f

• 2 tabliczki czekolady o zawartości kakao około 70%
 • 800 g tofu naturalnego lub sera białego półtłustego
• 1 szklanka cukru pudru, może być biały lub zmielony w młynku do kawy trzcinowy, wtedy smak ciasta jest bardziej melasowy

 • 1 czubata łyżeczka cynamonu
• 2 łyżki mąki ziemniaczanej
* 1 budyń czekoladowy – TYLKO jeśli przygotowujecie sernik z sera białego, przy tofu proszę ten składnik pominąć.
• 1 łyżeczka ostrego chilli
• szczypta soli
• 4 łyżki oleju kokosowego lub innego tłuszczu
ciasto
• 1 szklanka orzechów nerkowca
• 1 szklanka mąki bezglutenowej lub pszennej 550
• 3 łyżki cukru
• 120 g margaryny bezmlecznej lub masła
• 4 łyżki kakao

Krok Po kroku:
1. Nerkowce mielę w młynku do kawy. Przesypuję do miski, dodaję kakao, mąkę, cukier i miękką margarynę. Ręką lekko wyrabiam ciasto. Powinno mieć konsystencje modeliny. Dno tortownicy o średnicy 22 cm wykładam papierem do pieczenia, smaruję margaryną i wylepiam ciastem dno. Wstawiam do nagrzanego do 180 stopni piekarnika. Piekę około 15-20 minut.
2. Czekolady kruszę, wkładam do garnka, dodaje olej kokosowy. Garnek wstawiam do gorącej wody i rozpuszczam czekoladę.
3. Do malaksera lub blendera wkładam tofu (lub ser biały) i miksuję około 5 minut, aby był maksymalnie gładki. Dosypuję cukier puder i miksuję dalej około 2 minut. Spróbujcie, ciasto będzie dość wytrawne zwłaszcza jak dodacie gorzką czekoladę. Jeśli wolicie słodsze serniki dodajcie jeszcze ½ szklankę cukru pudru. Gdy masa jest kremowa ciągle miksując dolewam płynną czekoladę. Po około 1 minucie dosypuję mąkę ziemniaczana (plus budyń jeśli masa z sera), cynamon, chilli, szczyptę soli i blenduję jeszcze minutę.
4. Masę przekładam na gorący spód i wstawiam sernik do piekarnika. Piekę około 60-70 minut w 180 stopniach na środkowej półce z grzaniem góra + dół.
5. Przed podaniem posypuję wierzch kakao – pycha!
*f (Przepis pochodzi ze strony: www.olgasmile.com)


www.efekt-motyla.eu 

SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html  

piątek, 6 grudnia 2013

Biegnąca z WILKAMI.


"Zdrowa kobieta przypomina wilka:
krzepka, po brzegi pełna, potężna siła życiowa, życiodajna, świadoma swego terytorium, pomysłowa, lojalna, lubiąca wędrówki.
Jednak oddzielenie od pierwotnej, zwierzęcej natury sprawia, że osobowość kobiety ubożeje, rozcieńcza się, rozmywa, staje się przezroczysta, bez wyrazu.
Nie zostałyśmy pomyślane jako żałosne stworzenia z rzadkimi wątłymi włoskami, zbyt słabe, by zerwać się do skoku, gonić za zdobyczą, dawać nowe życie.
Kiedy życie kobiety popada w zastój lub wypełnia się nudą, to jest to moment, kiedy powinna dojść do głosu jej dzika, zwierzęca strona; to czas, by dusza rozlała się szeroko jak rzeka w delcie.

Jak Dzika Kobieta wpływa na kobiety? 
Mając ją za sprzymierzeńca, przewodniczkę, wzór, nauczycielkę, patrzymy nie dwojgiem własnych oczu, ale oczami intuicji, która ma ich wiele. Kiedy zdajemy się na intuicję, jesteśmy jak rozgwieżdżona noc: spoglądamy na świat tysiącem oczu.
Dzika, pierwotna natura niesie węzełki z leczniczymi ziołami; niesie wszystko, czym kobieta powinna być, co powinna wiedzieć. Niesie lekarstwo na wszystko. Niesie opowieści, sny, słowa i pieśni, znaki i symbole. Jest zarazem wehikułem i celem podróży.

Pierwotna natura niesie ze sobą olbrzymią integralność.
Wiąże się to z wyznaczeniem terytorium, odnalezieniem grupy, poczuciem pewności i dumy z własnego ciała, niezależnie od jego możliwości i ograniczeń, z mówieniem i działaniem w swoim imieniu, z wyostrzoną świadomością i czujnością, z czerpaniem z wrodzonej kobiecej intuicji i wyczucia, z zestrojeniem z biologicznymi cyklami, ze znalezieniem własnego miejsca, z nabieraniem godności i zachowaniem wysokiej świadomości. (…)

Dzika Kobieta należy do ciebie – niezależnie od tego, czy jesteś intro- czy ekstrawertyczką; kobietą, która kocha kobiety, czy kobietą, która kocha mężczyzn; kobietą, która kocha Boga lub wszystkich naraz; czy twoje serce jest proste, czy masz ambicje amazonki, czy pragniesz piąć się na sam szczyt, czy też po prostu przeżyć do jutra, czy jesteś dowcipna czy ponura, z królewskiego rodu czy prostaczka – Dzika Kobieta jest twoja, bo należy do wszystkich kobiet.
By ją odnaleźć, kobiety muszą powrócić do instynktów, do swej najgłębszej wiedzy. Więc wyruszajmy w podróż i sięgajmy pamięcią wstecz, do naszej pierwotnej duszy. Śpiewajmy, by jej kości obrosły ciałem.
Zrzućmy wszystkie fałszywe okrycia, któreśmy otrzymały. Załóżmy autentyczny płaszcz naszych potężnych instynktów i wiedzy. Przeniknijmy obszary psychiki, które kiedyś do nas należały. Rozwińmy bandaże, przygotujmy lekarstwa. Powróćmy, dzikie i wyzwolone, ze skowytem, śmiechem i śpiewem, do Tej Jedynej, która nas kocha.
Dla nas sprawa jest łatwa.
Bez nas Dzika Kobieta umiera. Bez Dzikiej Kobiety umieramy my. Para Vida, dla prawdziwie pełnego życia obie muszą żyć."

                                                                    Clarissa Pinkola Este’s – „Biegnąca z wilkami”


www.efekt-motyla.eu

SPIS TREŚCI:  
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html 

niedziela, 1 grudnia 2013

ZDROWA ZIMA.



Zima zbliża się do nas wielkimi krokami...
Ale naprawdę nie trzeba się jej obawiać!
Nie wierzycie?
Wystarczy odpowiednia PROFILAKTYKA!
I jak powiedział Hipokrates:
NIECH POŻYWIENIE BĘDZIE TWOIM LEKARSTWEM!


Dlatego dziś kilka wskazówek dla zdrowia 
(dietetycznych - i nie tylko):

1) SEN
Nie bagatelizujcie jego znaczenia. Zimą potrzebujemy go znacznie więcej.
Wypoczęty organizm ma siłę bronić się przed infekcjami.

2) RUCH NA ŚWIEŻYM POWIETRZU.
To sprawa kluczowa. Niech to będzie 40-minutowy spacer co drugi dzień.
I jak najczęściej wietrzcie mieszkania/domy!

3) POTRAWY, NAPOJE WYZIĘBIAJĄCE ORGANIZM.
Tym na okres chłodów mówimy stanowcze NIE!
Unikamy nabiału (zaflegmia,wyziębia), nadmiaru surowizny, soków, piwa.
Jemy gotowane zupy, kasze, więcej mięsa (zwłaszcza ryb bogatych w cenne kwasy OMEGA 3), podjadamy orzechy;
Co ważne! Unikamy wody mineralnej/źródlanej.
Pijemy za to więcej gotowanej (np.z imbirem) oraz herbat ziołowych (np.koperek) i nie tylko (zielona, biała, czerwona, roibos).

4) LOKALNY PATRIOTYZM.
Czego dotyczy? Warzyw i owoców. Starajmy się unikać tych tropikalnych (banany, pomarańcze, mandarynki), a skupmy się na tym, co daje nam nasza lokalna ziemia ;-):
jabłkach, marchewce, burakach, dyni. Doceńmy kiszonki.


5) KRÓLOWIE ZIMY.
Któż to taki?
Liderem jest zdecydowanie CZOSNEK. 
Po piętach depcze mu jednak CEBULA.
Więcej o nich?
Bardzo proszę ;-): 
(Antybiotyki z natury)

Na drugim miejscu plasuje się KAPUSTA KISZONA.
(Kapusta - głowa pusta, ale czy ... na pewno?)
 
Trzecie zaś - należy do BURAKA.
(Mój buraczku, mój czerwony...)

6) SUPLEMENTY.
Myślę, że wystarczą tylko dwa podstawowe.
TRAN I MAGNEZ (= odporność i dobry nastrój), a dla tych, co nie lubią warzyw i owoców - ewentualnie - witaminy  (uwaga! z ich przyswajalnością bywa różnie!);

I to by było na tyle ;-).
Proste - prawda?
A teraz zawalczcie o swoją odporność.
Zobaczycie, że warto!
Do dzieła, Kochani.



www.efekt-motyla.eu

SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html

niedziela, 24 listopada 2013

Zapętleni...


Nie jestem psychologiem. A jednak widzę, słyszę i czuję.
Kiedy przeprowadzam wywiad dietetyczny z osobą, która przyszła do mnie w nadziei, że uda jej się zrzucić zbędne kilogramy, często rozmawiamy o  emocjach - związanych z jedzeniem - i nie tylko.
Jest to ten moment, w którym udaje mi się choć na chwilę  "otworzyć" drzwi do wnętrza mojego pacjenta.
Wtedy okazuje się zwykle, że relacja emocje-ciało (albo jej brak) ma ogromne znaczenie w utrzymaniu prawidłowej masy ciała.

Dla wielu z nas bowiem - jedzenie jest symbolem ciepła i bezpieczeństwa. 
Dla innych pocieszeniem.
Dla jeszcze innych - wypełniaczem czasu.
Jemy, bo jesteśmy szczęśliwi.
Albo dlatego, że nieszczęśliwi.
Bo czujemy się smutni. A czasem samotni.

Jedno jest pewne - jedzenie odgrywa ważną rolę w naszym życiu.
Wokół niego wszystko się kręci.
Jest symbolem spotkań rodzinnych i biesiady. 
Przyjemnością, o ile nie chorujemy na któreś z chorób psychosomatycznych (tj. takich w których powstaniu biorą udział czynniki psychologiczne): anoreksja, bulimia, ortoreksja itd.
Kiedy uświadomimy sobie ten fakt, łatwiej nam będzie  przyjąć, że reakcja sięgania po jedzenie w sytuacji emocjonalnie dla nas trudnej - jest zwykle nawykowa.

Często dochodząc do tego etapu rozmowy pytam:
"Co jeszcze w Twoim życiu jest dla Ciebie ważne? 
  Co robisz, aby dopieszczać swoje zmysły? 
  Co sprawia ci przyjemność?".
Wtedy zazwyczaj okazuje się, że owszem - kiedyś coś takiego było, ale to "dawno i nieprawda".

Skoro więc nie daliśmy sobie szansy na jakąkolwiek alternatywę,
pozostało nam tylko jedzenie... 
"LEKARSTWO" na wszystkie zmory tego świata.
Lekarstwo zaś - przyjmowane w zbyt dużych ilościach - jest niczym innym, jak tylko trucizną...
Trucizna prowadzi do zatrucia, a wtedy potrzebne jest... ANTIDOTUM!

Może być nim hobby, spacery, sport, szydełkowanie - wszystko jedno co, byle sprawiało nam ogromną przyjemność.
Takie "coś"  tylko dla nas - ukołysze duszę i sprawi, że zaspokoimy swoje emocjonalne potrzeby.
Oczywiście nawyk sięgania po jedzenie będzie wracał, ale świadomość tego, dlaczego tak się dzieje i jak z tym walczyć sprawi, że będzie nam coraz łatwiej.
Warunkiem jest konsekwencja :-).

Niedawno pewna osoba zapytała mnie, czy nie boję się zapętlenia w mówieniu o dietach, zdrowym odżywianiu itd.
Na początku nie zrozumiałam o co dokładnie chodzi, ale teraz myślę, że prawdopodobnie o to, czy temat jedzenia nie zdominuje mojego życia.
Mogłoby tak być - i owszem - gdyby nie szeroki koloryt mojej duszy :-)
Dlatego nie mogę się z tym zgodzić.
Ale cieszę się, że zadano mi to pytanie.
Skłoniło mnie do refleksji na temat tego, jaki jest konkretnie mój emocjonalny związek z jedzeniem?
Oczywiście, zanim doszłam do miejsca, w którym jestem teraz - bywało różnie.
Tradycyjny dom, tradycyjna rodzina, tradycyjne radzenie sobie z emocjami.
No a teraz...?
Myślę, że teraz jedzenie jest dla mnie dopełnieniem.
Czymś ważnym -  ale nie najważniejszym.
Nie dominuje mojego życia.
Zdrowe - to  wyraz szacunku dla swojego zdrowia. 
Siła i energia. 
Czasem rodzinna biesiada (i tu podkreślam - nie zawsze odżywiam się zdrowo ;-)!).
Staram się nie wiązać go z emocjami, a że i one potrzebują upustu... - daję im zupełnie coś innego.

Daję im muzykę, którą uwielbiam. Niekiedy ciszę.
Czasem uciekam ;-)... - i to dosłownie!- od rodziny, pracy, nadmiaru bodźców, które mnie męczą.
Przeważnie wybieram jakieś fajne miejsce, żeby pobyć chwilę sama ze sobą i swoimi myślami...
Piję kawę, wącham książki w księgarni (kiedyś mnie za to zamkną ;-)), potem kupuję je i czytam.
Tak odpoczywam. Tak się regeneruję.
Nikomu się nie tłumaczę - i dzięki temu zyskuję swoją "małą przestrzeń".
Tylko tyle, i aż tyle.
Poza tym mam rodzinę, pasję i pracę, którą lubię.
Piszę swojego bloga (daję upust emocjom ;-)).
A w swoich dietach widzę konkretnego człowieka.
I jego emocje.
Na tym się skupiam.
I za to dziękuję.
Dla mnie to coś więcej, niż jedzenie...


P.S. A propos dokarmiania swoich zmysłów...
       Ta zima należy do Bednarka!
       Uwielbiam tę  "Ciszę"!





www.efekt-motyla.eu

SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html

poniedziałek, 18 listopada 2013

Grzechem nie słodzić...

O tym, że cukier jest niezdrowy - na pewno słyszeliście już nie raz.
O tym, że zdecydowanie "przeszkadza" w odchudzaniu (odkłada się w postaci tkanki tłuszczowej), pewnie także ...
Ale czy wiecie, że jego nadmiar stymuluje procesy zapalne w naszym organizmie?
Albo, że metabolizm guzów nowotworowych związany jest ściśle z obecnością glukozy we krwi?
Jeśli dodać do tego insulinooporność, otłuszczenie wątroby, demencję starczą i choroby kardiologiczne... - nic, tylko zakazać sprzedaży w kraju ;-).
O hodowli naszego "wewnętrznego drożdżaka" nie wspomnę!

Ale strachy na lachy!
Dziś - mamy alternatywę.
I nie jest nią bynajmniej słodzik z aspartamem (kolejną "cud" substancją o działaniu rakotwórczym)...
Jest nią Stewia i cukier brzozowy tzn. Ksylitol.
Obydwa do nabycia w każdym sklepie ekologicznym.

Ksylitol jest naturalnym związkiem wytwarzanym przez nasz organizm.
Można go znaleźć również w owocach, warzywach i drzewach liściastych (brzoza).
Jego indeks glikemiczny jest wielokrotnie niższy od glukozy czy sacharozy.
I co WAŻNE!
W naszym organizmie ulega przemianie bez udziału insuliny.
Ponadto, jego spożycie nie powoduje powstawania próchnicy.
Wykryto za to pozytywny wpływ ksylitolu na likwidację płytki nazębnej.

Stewia to roślina o bardzo słodkich liściach
(są one 30x słodsze od czystego cukru, słodzik zaś - 200x).
W sklepach dostępna pod postacią tabletek, płynu i proszku.
Jej rodzinnym domem jest Ameryka Środkowa i Południowa.
Odporna na wysoką temperaturę - może być stosowana do potraw gotowanych i pieczonych
(podobnie ksylitol).
Wykazuje także działanie przeciwpróchnicze.
Bezpieczna dla cukrzyków, gdyż nie podnosi poziomu cukru we krwi.

Argumentów przeciw - nie ma.
No może cena...
Stewia i ksylitol są nieco droższe od zwykłego cukru.
Gdyby jednak przeliczyć to na ilość, którą docelowo trzeba wsypać, aby uzyskać słodki smak...
I jeszcze dodać do tego bezpieczeństwo dla zdrowia, jakie mogą nam zaoferować...
To zdecydowanie już "coś".
Nowa jakość. 
Jakość dla zdrowia.
A w tą zainwestować warto.





www.efekt-motyla.eu

SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html


wtorek, 12 listopada 2013

Lekcja dorastania.

Lubię, kiedy zaglądacie na mojego bloga :-).
Tak samo, jak lubię inspirować Was do działania.
Nie mam monopolu na "prawdę", niezależnie od tego, czy wypowiadam się w kwestii zdrowia, motywacji, czy jeszcze innej.
Staram się uczyć od innych i uważam, że rzeczy dobre należy chwalić.
Dlatego tym razem - postanowiłam zachęcić Was do lekcji dorastania, którą na swoim blogu prowadzi Ewa Panufnik.
Robi to naprawdę pięknie.
Warto skorzystać!

Nie "bawmy się" więcej w dorosłych  - 
                                                                  JUŻ CZAS DOROSNĄĆ NAPRAWDĘ!

Jeśli jesteście gotowi/e na tę lekcję,
zerknijcie na stronę:
gdybymdorosla.com.

POLECAM! 



www.efekt-motyla.eu
SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html

czwartek, 7 listopada 2013

Glutaminian sodu.

Glutaminian sodu (MSG)- konserwant żywności - jest pochodną kwasu glutaminowego (aminokwasu).
Pierwotnie kwas ten pozyskiwano z dwóch najbogatszych źródeł: wodorostów i mięsa. Obecnie powstaje głównie na drodze chemicznej.

Skryty pod symbolem E 621, dodawany jest m.in. do zupek w proszku, kostek rosołowych, dressingów, magi, przypraw, pasztetów, mielonek itp.

W XXI wieku, jego bratnią duszą stał zdecydowanie fast food.
E 621 jest bowiem substancją wzmacniającą smak i zapach, co zdecydowanie przemawia za zastosowaniem go w tego rodzaju produkcji.

A tak na marginesie, czy kiedykolwiek zauważyliście, że samo wejście do restauracji typu fast food, sprawia, że jesteśmy głodni? 
Nie mieliśmy zamiaru, ale zamawiamy... - dziwne, prawda?

Tak właśnie działa glutaminian sodu, którego głównym zadaniem jest pozyskanie potencjalnego klienta dla restauracji.
W związku z tym - oskarżony został o przyczynianie się do wciąż rozprzestrzeniającej się epidemii otyłości.
I słusznie - moim skromnym zdaniem.
E 621 zaburza nasze naturalne zmysły!
Bo niby jak mamy kierować się smakiem i zapachem, kiedy glutaminian sodu dominuje wszelkie pozostałe aromaty?
Wywołuje w Nas wrażenie sztucznego "apetytu", a co za tym idzie - sprzyja przyswajaniu zbyt dużych, niezaplanowanych ilości pożywienia.

W kontekście glutaminianu sodu, naukowcy coraz częściej mówią o tzw. syndromie kuchni chińskiej.
Jest to zespół objawów, który może pojawić się przy nadużywaniu E 621:  
bóle głowy, migreny, nudności, drętwienie kończyn, nadmierne pocenie, kołatanie serca. 
Z ostatnich badań wynika, że dla większości z nas jest silnym alergenem. 
Wywiera niekorzystny wpływ na przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, sprzyja powstawaniu jaskry, ma tendencje do odkładania się i kumulowania w organizmie.
Ustawowy odsetek E 621, jaki można dodać do produktu, jest oczywiście niewielki. Niemniej jednak - często ilość ta zostaje przekroczona. Jeśli dojdzie do tego upodobanie konsumenta do przetworzonych produktów - efekt murowany!

Co możemy zrobić?
Czytać , czytać i jeszcze raz czytać!
Etykiety na opakowaniach - oczywiście!
I nauczyć się sztuki wyboru.
Mamy zioła prowansalskie, oregano, bazylię, tymianek, cząber, czosnek, curry, kurkumę itd.
(lub ostatnie moje odkrycie: mieszankę pod nazwą "czubryca zielona-do sałatek, czerwona-do mięs" - UWAGA! - często i ona bywa oszukana, dlatego i tu dokładnie czytamy).
W sklepach ze zdrową żywnością bez problemu można nabyć ekologiczne kostki warzywne lub bulion wegetariański.
Dobrze byłoby fast foody jeść okazjonalnie, a z produktów przetworzonych -całkowicie zrezygnować.
Jeśli w naszej diecie będzie dominował glutaminian sodu - nigdy tak na prawdę nie poznamy zapachu pieczonego ziemniaka, czy choćby jabłka! 
O chorobach biorących się "z niczego" - nie wspomnę...

Producentom żywności nie zależy bynajmniej na naszym zdrowiu, ale na jak największej sprzedaży.
Dlatego też - musimy zadbać o nie sami!
Stosować dietę prostą, i jak najbardziej zbliżać się do natury.
A glutaminian sodu odstawić.

E621 - to czysta chemia. 
I już.

P.S. Oto jakich nazw używają producenci wykorzystując naszą nieświadomość:
kwas glutaminowy, glutaminian, autolizowane drożdże, autolizowane proteiny drożdżowe, ekstrakt z drożdży, teksturowane proteiny, jednopotasowy glutaminian, kazeinian sodu, glutaminian sodu, „naturalne smaki”, hydrolizowana kukurydza, pokarm drożdżowy oraz ultrapasteryzowane i wszelkie enzymatycznie modyfikowane składniki, hydrolizowane proteiny i aminokwas.
(nazwy pochodzą ze str. wolnemedia.net)





www.efekt-motyla.eu

SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html

czwartek, 31 października 2013

Wszystkich Świętych.

Dążę do tego, aby mój blog miał charakter dietetyczno-motywacyjny.
Jednakże ten blog to także część mnie, dlatego pozwalam sobie czasem na odrobinę prywaty.
...
Na jesieni tego roku miałam wypadek samochodowy.
Szczęśliwie - wyszłam z niego cała i zdrowa.
Takie szczęście w nieszczęściu, można by rzec...

Całe to zdarzenie skłoniło mnie do refleksji.

Nauczyłam się oczywiście, że brawura na drodze zdecydowanie jest niewskazana...
Ale doświadczyłam także - po raz koleiny -  życzliwości drugiego człowieka (kilku osób - właściwie).

Fakt ten niezmiennie mnie zachwyca.
I daje siłę do działania!
Chcę żyć wśród takich ludzi. I na takim świecie.

Dlatego, zanim znów będę wyciskać życie jak cytrynę (a będę :-)), pozwolę sobie - w tych szczególnych dniach - na kilka chwil zadumy nad tymi, którzy już od nas odeszli...
Potem zaś - skupię się na najbliższych, których nieustannie "spieszę się kochać".
I Wam życzę tego samego.
Dłuuugiego weekendu.

Pozdrawiam.  R.D.

P.S. 1. Biegając dziś rano (tym razem po Rykach :-)) - widziałam piękny wschód słońca.
Przyszła mi wtedy na myśl pewna piosenka, której jestem wielką fanką.
Łączy ona w sobie siłę i pokorę, i jak dla mnie - będzie pięknym podsumowaniem Wszystkich Świętych.
      


P.S. 2. Jeśli u nas Wszystkich Świętych, to w Stanach - Halloween.
Jeśli Halloween - bez dyni się nie obejdzie!
Jeśli dynia, to pyszna zupa, a przepis na tę zupę - tylko w moim poście ... ;-):
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2012/11/dynia.html




www.efekt-motyla.eu

SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html  



środa, 23 października 2013

" Albo kucharka, albo sexbomba"


Pytanie pierwsze:  dlaczego warto wydać 2,99 na - wydawać by się mogło- niezbyt ambitny magazyn dla kobiet o nazwie "Grazia"?
Wg mnie choćby dlatego, że felietony pisze do niego Paulina Młynarska.
Rewelacyjne felietony - dodam.
Czyta się jednym tchem.
Przeszperałam google, żeby znaleźć niżej zamieszczony artykuł, a że nie znalazłam - postanowiłam go zeskanować.

Pytanie drugie: dlaczego mi na tym zależy?
Chyba dlatego, że mam w sobie odrobinę feminizmu.
Ale też zdrowego egoizmu.

I chciałabym, żebyście też go miały!
I jeszcze dlatego, że od zawsze wkurzali mnie, cytuję: "uroczo" migający się od obowiązków,"zapracowani" mężczyźni (to a propos artykułu).
I cały ten "plastik" naszego świata.

A jeszcze bardziej denerwują mnie imprezowe podziały:
kółko pierwsze:  "uroczo" chichoczący panowie (wybaczcie, spodobało mi się to słowo ;-)),
kółko drugie: panie, szykujące "imprezowe" jedzenie z dzieckiem na rękach.

W kółku pierwszym można usłyszeć dobry kawał, posłuchać o tzw. "męskich sprawach", jest wesoło.
W kółku drugim, co najwyżej o panującym w przedszkolu rotawirusie, ewentualnie innych dolegliwościach potomstwa.



Z całym szacunkiem dla naszych dzieci, ale czy WY - MAMY- nie jesteście równie WAŻNE?!

Skoro Panowie potrafią, dlaczego my nie możemy?
Przecież to nie jest wbrew ewolucji!
Czasem aż mnie mdli...
I mam wrażenie, że my same - kobiety - narzucamy sobie na szyję to pęto.

Być może jednak rzeczywiście "istotę ludzką programuje to, co ją otacza". 
Zewsząd donoszą o super-hiper-matkach, żonach i kochankach.
Podobno gdzieś takie są..., a gdzie? - może tam, gdzie mieszka Święty Mikołaj, bo sytuacja jest adekwatna.
Ktoś mówi, że go widział, inni coś słyszeli, ale wszyscy zgodnie twierdzą, że istnieje na 100%, bo tak nam wygodniej i lepiej żyje się z myślą, że on po prostu jest.

 A ja się pytam:
Gdzie się podziała NASZA przestrzeń?

NASZE plany,  marzenia, oczekiwania. Odrobinę NASZEGO buntu chociażby.

Nie przykrywajcie ich mokrą pieluchą!

I na litość boską - Walczcie o własną tożsamość!
 
P.S. SPECJALNIE DLA WAS 
felieton Pauliny Młynarskiej 
" Albo kucharka, albo sexbomba":

wtorek, 15 października 2013

Biegiem po ZDROWIE.


Z przyjemnością przedstawiam Wam grupę: "PRZYJAZNA TEAM" (od lewej: Sylwia, Hania, Renata, Aneta). 
13 października nasza grupa wystartowała w trzecim z kolei biegu z cyklu Grand Prix Pionek. Do pokonania była trasa o długości 5 km prowadząca leśnymi ścieżkami przy siedzibie Nadleśnictwa Kozienice na ulicy Partyzantów w Pionkach.
Moim skromnym zdaniem - poradziłyśmy sobie całkiem nieźle... - 
i mamy apetyt na więcej :-).

Co daje Nam bieganie?

Przede wszystkim ogromną frajdę!

Ale też:
ogólną kondycję organizmu (wzmacnia serce, normuje cholesterol, obniża ciśnienie krwi), odporność (mobilizuje układ immunologiczny), wysportowaną sylwetkę ("odżywione" mięśnie lepiej się rozwijają).

Rewelacyjnie dotlenia komórki i poprawia krążenie (ja - z natury "zmarźlak"- sypiam przy otwartym oknie - i nie wyobrażam już sobie inaczej!).
Przyspiesza nasz metabolizm (łatwiej spalamy nagromadzony tłuszcz).
Działa jak dobra lecytyna: poprawa krążenia + dotlenienie mózgu = lepsza pamięć i koncentracja.
Powoduje, że wydzielają się endorfiny, tzn. "hormony szczęścia" (łatwiej zwalczamy stres).

I co najważniejsze:
Jest PROSTYM I  chyba NAJTAŃSZYM sportem świata! Właściwie potrzebne są tylko odpowiednie buty...
Biegać możesz wszędzie (w okresie wakacyjnym wymieniałyśmy doświadczenia z biegania m.in. nad morzem i na mazurach - świetna sprawa!). 
Wystarczy wygospodarować trochę czasu i tzw. "grupę wsparcia" (jeżeli jednej się nie chce - inne ją zachęcają :-)). 
Nie jest lekko. Przeważnie zaczynamy o 5.30 rano, innym razem biegamy "po nocach". Często po ciężkim, intensywnym dniu pracy.
Ale daję sobie rękę uciąć, że jeśli spytalibyście każdą jedną osobę z mojego team-u (POZDRAWIAM DZIEWCZYNY!), 
czym jest dla niej bieganie?
Odpowie bez namysłu:
No jak to czym? - przecież to CZYSTA PRZYJEMNOŚĆ.




www.efekt-motyla.eu

SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html











wtorek, 8 października 2013

Kim jest osoba, której się udało?

No kim :-)?

Nazwijmy ją fikcyjnie "Panią X"...

Otóż Pani X - kiedyś - bardzo nie lubiła siebie i swojego ciała. Umysłu też nie lubiła, bo wydawało jej się, że zbyt wiele sobą nie reprezentuje. Brak poczucia bezpieczeństwa, którego nie potrafiła dać sobie - "zajadała" regularnie przed telewizorem. Zajadała także stresy, nagradzała sukcesy. Jedzenie było jedynym "antidotum" na wszystkie "tęsknoty" jej duszy...
Po dwóch latach - wskazówka wagi tej Pani - wskazywała już ponad 110 kg.
Przy wzroście 160 cm.
Wspomniałam o początkach nadciśnienia, wysokim cholesterolu i bolących stawach...?

A no właśnie!

Któregoś dnia, nagle coś pękło w wielkim sercu Pani X.
Wtedy to postanowiła wziąć życie w swoje ręce.
Zapisała się do dietetyka i na siłownię.
Była ogromnie zmotywowana! 
Zaczęła stosować dietę, sumiennie kilka razy poćwiczyła.
Zapału starczyło na jakiś miesiąc.
Potem - zaczęła się "orka"...

Bolało ją dosłownie wszystko! Umysł krzyczał "dość!". Ciało domagało się ciepłej kanapy, ulubionego serialu i małego ciasteczka...

I Wiecie co? 

Pani X się nie poddała!
Obudziło się w niej jakieś dzikie zwierzę.
Im bardziej bolało, tym bardziej "parła do przodu". 
Codziennie walczyła o siebie.
Nie poddała się swojemu ciału, ani podszeptom podświadomości.
W dzień ćwiczyła i gotowała, wieczorami poświęcała czas na rozmowy z samą sobą (stosowała afirmacje :-)).

Mówiła:
"jesteś dzielną, mądrą kobietą! dasz sobie radę!, to naprawdę proste!, uda się! - już się udało!".

Oczywiście - miała chwile załamania, jak każdy...
Wtedy pozwalała sobie na chwile słabości i łzy.
Potem jednak...
                           zakasywała rękawy i znów stawała do walki.

I stało się!

Pani X ...  schudła 50 kg w ciągu roku!

Ale nie to było najważniejsze.


Pani X naprawdę polubiła siebie!
Polubiła swoje ciało. Polubiła umysł. Poczucie humoru i celne riposty.
Polubiła swój sposób postrzegania świata. I ludzi.
A wtedy... ludzie także ją polubili!

Karmiła swoje ciało zdrowym pokarmem.
Ciało odwdzięczyło się tym samym : stawy przestały boleć, cholesterol z badania na badanie był coraz niższy, ustabilizowało się ciśnienie.
Po każdym "upadku" - podnosiła się dzielnie.
Stosowała system nagród, w żadnym wypadku kar.

Jej ciało nie mogło żyć już bez ruchu, a komórki domagały się pożywnego posiłku.
Pani X odkryła, że kocha tańczyć.
Miała więc pasję, co dawało jej siłę i radość.
Nie musiała wynagradzać sobie braku poczucia bezpieczeństwa jedzeniem.
Miała siebie.
Była swoim przyjacielem.

Poznajcie Panią X:

;-)


P.S.  Gdzie się podziało imię Pani X?
        ....To Twoje imię.
         Może moja opowieść jest niezbyt udaną fikcją literacką ;-), ale wiem jedno:
         Jest to historia, która może przydarzyć się każdej z Was.
         Realna historia.
         Jeśli jej na to pozwolicie.


www.efekt-motyla.eu

SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html 

wtorek, 1 października 2013

Piramida zintegrowanego odżywiania.

Piramida zdrowia 


(Piramidę pozwoliłam sobie "pożyczyć" ze strony:http://kuzniazdrowia.com.pl/bez-kategorii/piramida-zintegrowanego-odzywiania/. Przypuszczam, że jej pierwotnym autorem jest Paul Pitchford, autor "Odżywiania dla zdrowia")

Ciekawa jestem, co Wy na to?
Jesteście zaskoczeni?
...
Z moich obserwacji wynika, iż rozwój świadomości zdecydowanie sprzyja odchudzaniu!
Umysł i ciało, według medycyny chińskiej, jest jak yin i yang.
Koncepcja yin i yang pochodzi z antycznej filozofii chińskiej i metafizyki.
Opisuje ona dwie pierwotne i przeciwne, lecz uzupełniające się siły, które odnaleźć można w całym wszechświecie (cyt. Wikipedia).
Zatem umysł i ciało powinny się uzupełniać, bowiem zbyt duża różnica między nimi - prowadzi do rozdziału i destrukcji.

Innymi słowy: 
Jeśli znasz osobę, która sporo schudła, a pomimo to nie wróciła do swojej dawnej masy ciała i starych nawyków żywieniowych - oznacza to tylko tyle, że wykonała ona gigantyczną pracę ze swoją świadomością  (i podświadomością też ;-)). Taka osoba nie ma zapewne "czarodziejskiego eliksiru", ani żadnych "znajomości"...
To człowiek, któremu udało się "zintegrować" umysł i ciało.

Zupełnie inaczej działają ludzie z tzw. "słomianym zapałem".
Dla nich ważny jest "impuls", albo jego brak...
Ci z kolei - nigdy tak naprawdę nie podjęli pracy nad zmianą swoich nawyków żywieniowych. Przynajmniej na poziomie świadomości i podświadomości.
Dla nich utrata kilogramów oznacza jedno: lepszy wygląd.
Takie osoby nigdy nie osiągną celu samego w sobie, i zawsze będą mieć poczucie "umęczenia"...
Czy jest szansa to zmienić?
I owszem...
Tu potrzeba pracy!
(Przypominam post o wewnętrznej dyscyplinie:
(http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/04/wewnetrzna-dyscyplina.html)

Ale o tym opowiem Wam następnym razem... ;-)





www.efekt-motyla.eu 

SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html







czwartek, 26 września 2013

Planeta DZIECKO.

Ostatnio żyję na innej planecie.
Mam w domu trzylatka i oto idziemy do przedszkola...

Dlatego wybaczcie - na ten moment nie umiem pisać o niczym innym!

...
Wszystkie lęki i traumy mojego dziecka - są również moimi.
Przeżywamy razem wzloty i upadki.
Na zmianę śmiejemy się, złościmy, a czasem płaczemy. 

I uświadamiam sobie...,
                                           że dziecka nie można mieć "ot tak", po prostu.
To nie chomik, pies, ani inne zwierzątko.
To mały rozumny człowiek dla którego jesteśmy (a przynajmniej powinniśmy być) prawdziwą opoką.
Na tej "opoce" budował on będzie swoje postrzeganie świata i siebie.
A na dodatek - cała ta emocjonalna "inwestycja"- nie zawsze przynosi spodziewane efekty...
Dlatego każdy świadomy rodzic wie, że wychowanie dzieci, to żmudna praca...
To tzw. 
Etat na całe życie ;-).



"Dzisiejsze nieśmiałe dziecko, to to,
z którego wczoraj się śmialiśmy.

Dzisiejsze okrutne dziecko, to to,
które wczoraj biliśmy.

Dzisiejsze dziecko, które oszukuje, to to,
w które jeszcze wczoraj nie wierzyliśmy.

Dzisiejsze zbuntowane dziecko, to to,
nad którym się wczoraj znęcaliśmy.

Dzisiejsze zakochane dziecko, to to,
które wczoraj pieściliśmy.

Dzisiejsze roztropne dziecko, to to,
któremu wczoraj dodawaliśmy otuchy.

Dzisiejsze serdeczne dziecko, to to,
któremu wczoraj okazywaliśmy miłość.

Dzisiejsze mądre dziecko, to to,
które wczoraj wychowaliśmy.

Dzisiejsze wyrozumiałe dziecko, to to,
któremu wczoraj przebaczyliśmy.

Dzisiejszy człowiek, który żyje miłością
i pięknem, to dziecko, które wczoraj
żyło radością".

                         

                                            - Ronald Russel




www.efekt-motyla.eu 

SPIS TREŚCI:
http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html 

poniedziałek, 16 września 2013

Jesienne porządki.

Mówiąc o porządkach mam na myśli nie tyle dom, czy działkę, ale nasz organizm.
Podsumowując wakacje 90-u % z nas:
grille były? - były!
lody były? - były!
piwko było? - a jakże ;-)
i kilka innych, niekoniecznie zdrowych rzeczy;
Oprócz tego - i spotkania z rodziną były, i odświeżone zostały relacje z przyjaciółmi...


Generalnie zatem - bilans wychodzi na plus ;-).

Jesień jednak zbliża się do nas wielkimi krokami i  oto nadeszła pora na generalne porządki!
Większość z nas nie potrafi zdiagnozować u siebie zanieczyszczenia organizmu. Jednak faktem jest, że po wychładzającym, zawierającym nadmiar cukru i tłuszczu pożywieniu (i piciu) - nasze jelita nie są w najlepszym stanie...

Mogą świadczyć o tym typowe objawy:
zmęczenie, bóle głowy, brak energii, wzdęcia, osłabiony metabolizm, nawracające infekcje.

Najlepszą "jesienną" metodą na oczyszczenie organizmu i jelit z toksyn - jest zastosowanie naturalnej szczotki, czyli kaszy jaglanej. Kasza jaglana, to jedna z nielicznych, obok gryczanej, owoców i warzyw - o działaniu zasadotwórczym na organizm (pamiętacie post o równowadze kwasowo-zasadowej? http://twojefektmotyla.blogspot.com/2012/11/nie-badz-kwasny.html).

Nie zawiera glutenu, jest lekkostrawna i sycąca. Obfita w witaminy z grupy B, lecytynę (pozytywnie wpływa na pamięć i koncentrację) i krzem (wzmacnia włosy i paznokcie).
Najskuteczniejsza przy usuwaniu toksyn i wilgoci z organizmu jest zdecydowanie tzw. monodieta.
Innymi słowy: oczyszczając się - jemy tylko kaszę jaglaną!
Trochę strasznie to brzmi... - prawda?
Ale gdyby to były tylko 3 dni.. - tak na początek? - już nieco lepiej...:-)
Osobiście mam zamiar spróbować!
Jednak - z mojego punktu widzenia - dużej szkody nie będzie, jeśli uprażymy do niej jabłko, dodamy imbir i cynamon (no cóż... - nie lubię się katować ;-)).
Dieta stanie się wtedy dużo łatwiejsza!
W trakcie kuracji można pić wszelkiego rodzaju zioła oraz ciepłą wodę z cytryną i imbirem.
Warto jednak pamiętać, aby robić to między posiłkami, nigdy w trakcie!

3 dni dla zdrowia... - to naprawdę niewielkie poświęcenie...

Warto podjąć to wyzwanie! 


P.S. 1. Za oknem nie najlepiej...
           Spójrzcie tutaj:
           (http://twojefektmotyla.blogspot.com/2012/09/czas-polubic-jesien.html).
           To o tym, że nie warto "walczyć" z jesienią - dużo łatwiej nam będzie, jeśli ją
           polubimy :-)...

        2. Tak, jak obiecałam - "SPIS TREŚCI" zagościł w moich postach na stałe (patrz
            niżej).





www.efekt-motyla.eu 

SPIS TREŚCI:
 http://twojefektmotyla.blogspot.com/2013/09/spis-tresci.html











niedziela, 15 września 2013

Spis Treści :-)

2012 ROK
wrzesień (10)
październik (10)
listopad (9)
grudzień (6)
2013 ROK
styczeń (7)
luty (6)
marzec (6)
kwiecień (6)
  maj (5)
czerwiec (6)
lipiec (4)
 sierpień (6)
  wrzesień (5)
 październik (5)
listopad (4) 
  grudzień (5)
2014 ROK

  styczeń (4) 
  luty (4)
  marzec (6)
  kwiecień (6)
   maj (5)
   czerwiec (5)
  wrzesień (5)
  październik (5)
 listopad (5)
 grudzień (5)
2015 ROK


styczeń (5)
luty (5)
 marzec (4)
kwiecień (4)
maj (4)
czerwiec (4)
września (7)
  października (4)
listopada (4)
grudnia (5)

2016 ROK
 
styczeń (4)
 luty (4)
 marzec (4)
kwietnia (5)
maja (4)
czerwca (4)
września (3)
 października (2)
 listopada (2)
 grudnia (2)

 2017 ROK

stycznia (2)
 lutego (1)
 marca (2)
 kwietnia (1)
 maja (2)